سیارک دوتایی

به سیارک هایی که دارای یک همدم یا ماه هستند سیارک های دوتایی گفته می شود . این سیارک ها معمولا در منظومه ی شمسی هستند. با این حال دانشمندان تا کنون نتوانسته دینامیک این سیارک ها و مخصوصا قمر های آنها را کشف کنند.

گروهی از ستاره شناسان با مطالعه ی سیارک های دوتایی اظهار کرده اند که نور خورشید در چرخش سیارک موثر است و می تواند سرعت چرخش را افزایش یا کاهش دهد . همچنین محققان می گویند احتمال دارد که برخورد این سیارک ها در چندین میلیون سال پیش با کره ی زمین ، موجب افزایش دمای آن شده باشد . زیرا بر روی زمین شواهدی وجود دارد که حاکی از وجود یک برخورد در گذشته ی بسیار دور است. از جمله وجود حفره ها و یا دهانه های آتشفشانی است که در فاصله های نزدیک به هم قرار دارند و تقریبا در زمان های یکسانی شکل گرفته اند . تصویر بالا از یک جفت دریاچه ی دایره ای شکل در مشرق کانادا گرفته شده است . این منطقه در اثر برخورد یک زوج سیارکی شکل گرفته است . این برخورد ها تقریبا در 290 میلیون سال پیش روی داده اند. دهانه های دوتایی مشابه نیز ممکن است در مناطق دیگر یافت شوند.

Derek Richardson – از دانشگاه مایلند به همراه Kevin Walsh و Patrick Michel از رصدخانه ی Cote d"Azur . مدلی را طراحی کرده اند که نشان می دهد که هنگامی که انرژی خورشیدی سرعت چرخش یک سیارک را به حد کافی افزایش دهد ، مواد از استوای سیارک به بیرون پرتا ب می شوند. اگر تکه سنگ های پرتاب شده ی سیارک با یکدیگر برخورد کنند و سرعت آنها کاهش یابد آنگاه مواد می توانند با هم ادغام شده و یک قمر را تشکیل دهند. این قمر در همان مدار به حرکت خود بدور سیارک ادامه می دهد. مدل گروه دقیقا با مشاهدات سیارک های دوتایی مطابقت می کند. این مدل با یافتن تکه های گم شده ی سیارک که در منظومه ی شمسی پراکنده شده اند مانند یک پازل تکمیل می شود. این مدل اطلاعاتی را در مورد اشکال و ساختار سیارک دوتایی نزدیک به زمین را ارائه می دهد که برای انحراف مسیر برخورد سیارک با زمین ضروری هستند. نویسنده می گوید که یافته های فعلی حاکی از آنند که ماموریت فضا یی به یک سیارک دوتایی میتواند موادی را که ممکن است دراثر تابش نور به بیرون پرتاب شده باشند را دوباره جمع آوری کند. Richardsonاین مطلب را بدین گونه شرح می دهد که کهن ترین مواد در یک سیارک می بایست در سطح زیرین آن قرار داشته باشند . فرایند چرخش موجب می شود مواد جدا شده از سیارک تشکیل یک قمر یا ماه دهند و مواد کهن موجود در زیر پوسته آشکار شوند .به همین دلیل یک ماموریت برای جمع و بازگرداند یک نمونه از جسم اولیه از یک چنین سیارک دوتایی می تواند اطلاعاتی را پیرامون مواد کهن تر و اولیه تر درون یک سیارک به ما بدهد.