فرق بین تلسکوپهای شکستی و بازتابی چیست؟

در ساختار
تلسکوپهای شکستی نور رسیده از اجرام آسمانی از عدسیهایی عبور می کنند.
ساده ترین نوع تلسکوپهای شکستی به این صورت است که دو عدسی در دو سر لوله
تلسکوپ قرار می گیرد. آن عدسی را که رو به سمت اجرام آسمانی مانند ستاره
ها و ماه و... قرار دارد عدسی شیئی می نامند و عدسی دیگری را که ناظر از
آن تصویر را می بیند عدسی چشمی می گویند. نور اجرام آسمانی از فاصله بسیار
دوری به ما می رسد. به همین دلیل به صورت پرتوهای موازی از عدسی شیئی می
گذرد. پرتوها پس از گذر از عدسی شیئی می شکنند و در نقطه ای به نام کانون
متمرکز می شوند. شاید شما هم تجربه کرده باشید که اگر یک عدسی را در مقابل
نور خورشید نگه دارید پرتوهای خورشید را در یک نقطه کانونی می کند. فاصله
میان کانون و عدسی شیئی را فاصله کانونی عدسی شیئی تلسکوپ می نامند که
برای هر تلسکوپی اندازه آن مشخص است و قابل تغییر نیست. کار عدسی چشمی
بزرگنمایی تصویر است. در تلسکوپها عدسی چشمی قابل تغییر است و در نتیجه
بزرگنمایی تغییر می کند.

ولی در تلسکوپهای بازتابی یک آینه مقعر نور را جمع و در یک نقطه
کانونی می کند که آن را آینه اصلی تلسکوپ می نامند. در تلسکوپهای بازتابی
این آینه نقش همان عدسی شیئی را در تلسکوپهای شکستی دارد. ولی در انتهای
لوله تلسکوپ قرار می گیرد. نور از آینه اصلی به سوی آینه دیگری باز می
تابد و از آنجا به عدسی چشمی می رسد. تلسکوپهای بازتابی مختلف ساختمان
نوری متفاوتی دارند. ساده ترین گونه آنها تلسکوپ نیوتونی است که نخستین
بار نیوتون آن را ابداع کرد.