راهکارهای آرامش

راهکارهاى ششگانه و مفید زیر به شما یارى مى‏دهند تا آرامش بیابید و بدانید که نگرانى و فشار روانى، چه اثرى بر جسم، روح و زندگى‏تان مى‏گذارد:

1 . غذاى سالم مصرف کنید

چنانچه مقدار نیروى (انرژى) بدنتان که با مصرف غذا تأمین مى‏گردد، زیاد باشد، به ندرت دچار حالت عصبى مى‏شوید. بکوشید تا حدّ امکان، از مواد غذایى سبوس‏دار، ترکیبات کربوهیدرات، میوه، اقسام سبزى‏ها و حبوبات استفاده نمایید؛ چرا که مصرف غذاهایى از این قبیل، سبب ثابت ماندن اندازه قند خون مى‏شود و خستگى را از تن مى‏زداید.
در ضمن، به قدر کافى صبحانه بخورید، کم‏تر نمک مصرف کنید و در طى روز، از خوردن قند، کافئین، چربى و خوراک‏هاى سرخ شده دورى گزینید.

2. مدام ورزش کنید

ورزش هایى همانند: پیاده روى، دو، شنا، یا هر چه که سبب تفریح هم مى‏شود، مثل: چرخ سرک (اسکیت بازى) را بیازمایید و هر یک را که مناسبت‏تر دانستید، به آن بپردازید. ورزش هفتگى شما باید در سه نوبت و هر بار بین بیست تا سى دقیقه باشد.

3. مشکلات را آن چنان که هستند، پذیرا باشید

باید بپذیرید که برخى اوقات، شرایط طاقتفرسایى در زندگى پدید مى‏آید که باید آنها را تحمّل کرد. از این‏رو، به جاى آن که بى‏قرارى کنید، بکوشید حسّ چیرگى بر خویش را با چنین پرسشى در خود، پدیدار سازید: «چه سان مى‏توانم در این قبیل موقعیت‏ها، دگرگونى به‏وجود آورم؟».

4. براى خودتان ارزش قائل شوید

گاه‏گاهى به خودتان جایزه دهید! این پاداش، ممکن است از پیاده‏رَوى گرفته تا گردش آخر هفته با فرزندان، مسافرت با خانواده و مواردى غیر از اینها باشد. هر از چند زمانى به فکر خویش باشید. این کار به هیچ وجه جنبه خودخواهى ندارد و براى سلامتِ روان، لازم است.

5. به ذهنتان آرامش ببخشید

اگر به دام اوضاع و احوال نگران‏کننده‏اى اسیر شدید، مى‏توانید از فنون آرام‏بخشى همچون: یوگا و مکاشفه بَرین (تى ام) مدد جویید. در زیر، شیوه ساده تنفّس را بیان مى‏داریم:
روى صندلى یا زمین به راحتى بنشینید. در صورت امکان، چراغ‏ها را خاموش کنید. سپس از راه بینى، نفس عمیقى بکشید، به نحوى که مسیر هوا را تا تهِ ریه‏هایتان حس کنید. آن‏گاه هوا را از طریق بینى، آهسته بیرون دهید و تجسّم نمایید که چگونه هوا به آرامى از بدنتان به سمت بالا و به سوى سرتان حرکت مى‏کند. این مراحل را چند دفعه تکرار کنید تا وقتى که احساس آرامش نمایید.

6. با دوستان خود، دردِ دل کنید

هیچ قاعده و قانونى نیست که شما را ملزم بدارد، گِره هر نوع گرفتارى را خودتان، یکّه و تنها باز کنید. چنانچه مشکل تحمّل‏ناپذیرى مانند: درگذشت یکى از اعضاى خانواده یا بیمارى کشنده‏اى، اسباب نگرانى‏تان را فراهم ساخته یا حتّى اگر مورد جزئى‏اى هست که تحمّلش برایتان دشوار است، به دیدار دوست خود یا پزشکى بشتابید و احساستان را درباره آن وضعیت با کسى که همدردى مى‏کند و دلهره‏تان را تسکین مى‏دهد، مطرح سازید.